MY ROAD TO GLORY
My road to glory begon ongeveer 2 jaar geleden toen ik in contact kwam met deze sport, en afgelopen weekend was mijn voorlopige hoogtepunt, ik stond op het vermaarde Glory 84 evenement te fotograferen.
Ik had niet echt een bepaalde opdracht waar ik mij aan hoefde te houden, schiet maar wat je leuk en interessant vind.
Toen ik dat te horen kreeg wist ik al direct wat ik wilde doen.
ALMERE
Hoe tof is het dat Tyjani Beztati een Almeerse atleet die voor de 4e keer wereldkampioen kan worden, die traint bij het Almeerse Days gym, een compleet Almeerse hoek heeft (Deyon Mungra,Milton Felter) gevolgd wordt door Marco Ter Beek, een Almeerse fotograaf.
Ja dit moest het worden.
Een soort van reportage, te lang niet gedaan, en weer zo leuk.
KLEEDKAMER
Nog nooit was ik in de kleedkamer voor een gevecht geweest en al helemaal niet op het hoogste podium, want het draait om de wereldtitel, daar werd ik nu getuige van.
Aan de buitenkant ben je geneigd komt te zeggen dat er agressie heerst in de kleedkamers, ik ben best wel een gevoelspersoon en ik voel vrij snel een sfeer die er heerst, dus eenmaal in de kleedkamers aangekomen merk ik dat er geen agressie heerst, maar een bepaalde rust, gemengd met adrenaline en dat weer gemengd met pure angst, logisch natuurlijk, want je tegenstander heeft net zo hard getraind als jij, slaat net zo hard als jij, schopt net zo hard als jij, kan net zoveel pijn verdragen als jij en is er net zo op gebrand om hetzelfde te doen als wat jij met hem wilt doen, ik zou het niet durven, dus….. draait het om dat leeuwenhart die het gevecht aan durft te gaan.
Dan hoor je een gigantische schreeuw om die beheerste woede op te wekken, jezelf moed in te schreeuwen en je weet dat je beter en harder bent. En dan wordt je opgeroepen, het gaat beginnen.
LEREN
Remy vroeg mij hoe ik het vond, mijn antwoord was dat ik de eerste potjes in moest komen, ik moest snel uitvogelen hoe ik mijn instellingen moest doen, en wat de juiste hoeken waren, daar kwam ik al vrij snel achter. Wat ik niet snel genoeg door had was de afhandeling van de beelden, sportfotografie is niet mijn expertise, en dan is het leuk om ook eens een kijkje in die keuken te krijgen/nemen. Na wat tips en tricks snap ik dat ook beter. Alles wat je tijdens zo een avond leert is kennis die je ooit op enig moment weer kunt gebruiken.
Wat ik wel weet is dat Remy en Lana (en vele anderen) heel hard werken tijdens deze dagen, er komt meer bij kijken dan je op het eerste oog zou zeggen.
Hoe het afliep met Tyjani?
Laat mij dit zeggen………… AND STILL GLORY CHAMPION OF THE WORLD
Als eerste de foto’s van Tyjani, maar ik heb nog veel meer moois geschoten ;-)